Miranda’s POV
Madilim ang paligid ang siyang tinahak ko ngayon. Hindi ko alam kung bakit ako nandito gayong wala naman akong natatandaang ganitong lugar na napuntahan ko na noon. Hindi ko alam kung bakit parang pamilyar sa akin ang lugar na ito. Hindi ko alam kung bakit parang naging parte na sa aking nakaraan ang lugar na ito.
Hindi ko magawa ang huminto sa paghakbang. Tanging ang madilim na hallway ang siyang bumalot sa aking paningin sa mga oras na ito. Ilang beses pa nga akong lumingon sa aking likuran at sa magkabilang parte ng aking kinatatayuan ngayon ngunit wala akong makita ni isang nilalang na nandito.
“May tao ba rito?” sigaw ko habang mabilis na kumalat ang aking boses sa buong lugar. Kapansin-pansin pa ang boses kong mabilis na bumalot sa buong lugar na alam kong d
