Cassius’ POV
“Kabilugan na naman ng buwan, Cassius.” Bungad ng aking tauhan. Nanatili lang akong nakatayo sa tuktok nitong aking kaharian kung saan tanaw na tanaw ko ang buwan na siyang huling sikat na lamang bago ang kabilugan. Alam kong may bago na namang bibiktimahin si Alstair sa puntong ito.
“Ano ang gagawin natin? Isasara ba natin ang lagusan o hayaan na lang nating may makapasok muling mortal?” tanong nito sa akin. Hindi ako bumaling ng paningin sa halip ay nanatili lang akong nakatingin sa malawak at matahimik na kalangitan. Kapansin-pansin ang kakaibang hugis ng buwan sa puntong ito. Alam kong kakaibang mortal na naman ang magiging biktima ni Alastair.
“Hindi ako alam. Pero susubukan kong iligtas siya sa puntong ito at isa lamang ang magiging paraan niyon,” mahinang sa
