Augustus’ POV
“Tapusin mo na siya Augustus! Kunti na lamang ay paghaharian na natin ang mundo ng mga bampira. Tapusin mo na si Alastair, ang immortal mong kalaban!” rinig kong sambit sa akin ni Cassius.
Ngayon ay walang ibang nasa aking isipan kung hindi ang galit lamang. Ang galit na siyang naglalamon sa akin. Nanatili lamang akong nakatingin sa nakakaawang si Alastair. Ngayon ay sinubukan niyang gumapang ngunit hindi niya magawa. Kapansin-pansin ang panghihina sa kanyang mga galaw. Alam kong sa puntong ito ay hinding-hindi na niya magagawa pa ang lumaban pa. Alam kong sa puntong ito ay tuluyan nang nawala ang lakas na mayroon siya.
Hindi ko inakalang na ang dating Alastair na kinatatakutan ko, ang dating Alastair na iniisip kong taglay ang walang humapay na lakas ay makikita ko ngayon
