Chapter 22

2402 Words

“Nay! Tama na po! Maawa po kayo sa akin!” sinubukang takpan ng batang si Augustus ang kanyang katawan at nang hindi na niya maramdaman pa ang mga bagay na pinagbabato sa kanya ng kanyang ina. Sa sobrang sakit ng pinaggagawa ng kanyang ina ay hindi na niya maiwasan pa ang umiyak nang husto. Sobra siyang nasaktan sa ginawa ng kanyang ina at hindi na niya alam pa kung paano siya iiwas rito.   “Wala kang kwentang anak! Umalis ka sa bahay na ito!” malakas na sigaw ang natamo ng batang si Augustus.   Panay ang pagpatak ng mgha likido sa kanyang mga mata. Hindi niya alam kung paano niya mapakalmang muli ang kanyang ina.   Alam niyang galing na naman ito sa inuman at alam niyang nasa impluwensya na naman ito sa alak. Gabi-gabi na lamang ay ito na lang palagi ang siyang namamataan niya nang

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD