Naikuyom niya ang kanyang mga kamao at naipikit niya ng mariin ang kanyang mga mata. Parang gusto na niyang bulyawan din ang lalaki, sumbatan ito sa lahat ng pagsasakripisyo niya ay ganon lang pala ang mapapala niya,
Halos isang buwan na rin siyang nagtitiis sa kagaspangan ng ugali nito. Naiintindihan naman niya na nagiging bugnutin lamang ito dahil sa sakit nga nito. At dahil wala itong kakayahang tumulong sa kanya dahil nga baldado na ito pero ang nakakairita nga lang talaga eh imbis na maging magaan ang lahat sa kanya.
Imbis na pagaanin nito ang kanyang kalooban, heto at mas pinapahirapan pa rin siya nito. Mas pinapabigat pa nito ang araw-araw nilang buhay dahil sa palagi nga itong galit at bugnutin.
Pero mas lalong bibigat ang lahat kung pati siya ay magpapadala sa init ng ulo. K
