NAG tagumpay kaming puksain ang mga humahabol sa ‘min at hindi ko talaga inasahan na si Hiro pa ang nanakit sa anak ko. Dapat lang s’yang mamatay. Kung ano man ‘yong binigay sa kan’ya na parusa ni Gideo, dapat lang n’yang lasapin ‘yon dahil kawawa ngayon ang anak ko.
Ang sakit sa dibdib na makitang duguan ang anak mo. Baka inatake na ako sa puso kapag nakita ko pa kung paano nila pinagbuhatan ng kamay si Devillion. Hindi ko kayanin.
“Thank you very much, Doc.” Natapos na ang paguusap nila kaya umalis na ang doctor at ang nurse. Narinig kong humakbang palapit sa ‘min si Gideo at napa-titig kaagad si Devillion sa kan’ya.
“Anak, you will be fine. There were no serious injuries but we have to stay here for the treatment of your mild wounds and severe bruises,” marahang sambit ni Gideo. In
