CHAPTER 97

1571 Words

"Funny, isn’t it?” Mukhang napansin n’ya yatang nagbabadya akong matawa kaya tinikom ko ang aking bibit at mahinang tumikhim. “I used to hate you when you fooled me 10 years ago but now, I will love you for the sake of our son. Hindi puwedeng nagsasama tayong walang pagmamahal. Gugulo lang ang ating tahanan… most importantly... don’t you ever wag your tail to anyone dahil hindi ako magdadalawang isip na pulutin ang buntot mong ‘yan,x he paused. "...kung totoo ngang may mga karibal ako…” Nasaksihan kong naningkit ang mga mata n’ya. “Aanakan ulit kita. I am serious.” Pinigilan kong huminga. “Sinasabi ko na lahat ng nasa isip ko ngayon dahil hindi ko pa alam kung kailan ako makakabalik. Makatandaan mo sana ang lahat ng mga bilin ko.” Doon na s’ya umatras palayo sa ‘kin. “Get inside, bak

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD