MATIGAS akong napa-lunok. Hindi ako makapaniwalang aabot ako sa ganitong sitwasyon pero nakapag-decide na ako at hindi na dapat ako uurong pa.
Aaminin kong nataaman ako ng husto sa sinabi n’ya kahapon.
Naudlot ‘yong kasihayan ko sa sagot n’yang matulungan n’ya ako pero iba pala ang pakay n’ya.
Ililibre n’ya lang pala ang lamay namin.
Pambihirang sagot ‘yan. Ang lalim ng galit n’ya sa ‘kin. Kung lumuhod pa siguro ako at nagmakaawa kahapon, mas lalo n’ya pa akong pagtawanan.
Nanlumo ako at nagalit. Para bang biro lang sa kan’ya ang buhay ng tao. Wala man lang s’yang takot sa mga masasamang sinabi n’ya at baka mag-b-back fire sa kan’ya.
Mukhang ganoon na nga ang mangyayari dahil nandito ako para kunin ang lason. “Siguro nakapagusap na kayo ng boss mo. Hindi ka na nagaalangan?” Umi
