Epilogue

3068 Words

Mykolas Hindi ako makahinga nang maayos, at hindi na rin mapanatag sa kinatatayuan ko. Malakas ang ihip ng hangin dito sa tabing dagat subalit parang kulang pa rin ang nalalanghap ko dahil sa kaba. Hindi na dapat ako kabahan pero hindi ko maiwasan. Parang mayroong kabayo na tumatakbo sa dibdib ko sa mga sandaling ito. Alam ko namang hindi ako tatakasan ni Lorna sa mismong araw ng kasal namin—at ngayon na iyon. Gusto niya ay simpleng kasal lang sa tabi ng dagat. Iyong walang masyadong tao bukod sa amin, sa mga pamilya, at kaibigan. Kaya ko naman siyang bigyan ng enggrandeng kasal. Iyon talaga ang balak ko dahil naka-plano na iyon sa isipan ko bago pa lamang ako mag-propose sa kanya. Pero dahil simple lang ang gusto niya, pumayag ako. I don’t want to argue with my pregnant fiancée that i

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD