NAYUKOM ni Kirst ang kaniyang palad habang nakatingin sa ibaba ng building na kinaroroonan niya. Kitang-kita niya kung paanong puwersahin ng mga guwardiya si Chrislynn. May parte pa rin niya ang nasasaktan sa nakikita.
At kahit na ano’ng pigil niya sa luha niya ay pumatak pa rin iyon.
Masakit ang naabutan niyang eksena sa condo niya at hindi iyon matanggap ng puso at isipan niya. Hinding-hindi. At ang alalahanin na iyon ay lalo lang nagpakirot sa puso niya.
Nang magsimulang bumuhos ang ulan ay hindi pa rin umalis si Chrislynn sa kinatatayuan nito. Tila wala iyong pakialam kung mabasa man ito ng ulan. Bahagya pa siyang napaatras nang umangat ang tingin ni Chrislynn. Imposibleng nakikita siya nito dahil tented ang mga bubog sa gusaling iyon.
Lalayo na sana siya sa may tabi ng glass wall
