LORABEL
Hindi ko alam kung paano ko nagawang makabalik dito sa loob ng silid ni Uncle Zarex. Nakatulala lamang ako habang nakaupo dito sa veranda dahil masama ang loob ko.
Patuloy na umaagos ang masaganang mga luha mula sa aking mata, at kahit yata pigilan ko ito, ay hindi ko na mapipigilan pa dahil kusa itong dumadaloy sa aking magkabilang pisngi.
Ang bigat ng pakiramdam ko. Napakasakit pala sa pakiramdam kapag niloko ka ng taong pinagkatiwalaan mo, dahil ganito ang nararamdaman ko ngayon.
Gusto ko na lang maglaho para hindi ko maramdaman pa ang sakit na nararamdaman namin ngayon, pero ayaw kong gumawa ng mga bagay na sa huli ay pagsisisihan ko.
Hindi ko inaasahan na mararanasan ko rin pala ang masaktan ng ganito ngayon dahil sinabi ko sa sarili ko na gagawin ko ang lahat para hindi
