Pagkatapos ng nangyari ay pareho kaming walang imik, pareho kami ngayong nakasakay na sa kotse niya. He is holding my hand again, while his other hand is on the steering wheel. Nasa labas lang ang tingin ko, pasimple kong hinaplos ang dibdib ko kung nasaan nakapwesto ang puso ko. Mula kanina hangang ngayon ang lakas-lakas pa rin ng kabog nito, ayaw niyang matigil.
"Angel." Tawag niya sa akin.
Hindi ako sumagot, ayaw ko siyang makausap. Pakiramdam ko hindi dapat. Gusto ko lang na matahimik, kung ano man ang nangyari kanina sa parking lot at sa reunion ay mananatili lang 'yon doon. Ayaw ko ng ungkatin pa ang nangyari, dahil hindi ko alam ang sasabihin ko.
Maya-maya pa ay nakarating na kami sa bahay niya, matapos niyang maipark ang kotse niya ay agad akong bumitaw sa pagkakahawak niya sa
