TWELVE ACADEMY : The beginning

CHAPTER FIVE: Room L 00001

CHAPTER FIVE

Miyu

***

Pagpasok naming namangha naman kami sa mga nakikita naming mga malalaking gusali tapos may magandang fountain sa gitna tapos may magandang garden, para syang paraiso. Nakakanganga grabe, tumingin ako sa mga kasama ko kahit sila kulang na lang ngumanga at magningning ang mata.

Pagpasok naming sa isang silid isang nakatalikod na upuan ang bumungad samin at nakita naming may nakaupo dun dahil sa may nakita kaming kamay sa magkabilang gilid ng upuan, agad naman kaming lumapit sa kanya at nakita naman naming umalis yung babaeng sumundo samin.

"Welcome to my school" that word, para kaming natuod nung makita naming ang lalaking nakatalikod mula samin parang parang parang hindi kami makagalaw. Sya kaya yung lalaking nakausap naming sa panaginip? Magkaboses sila eh "Yes Ms. Miyu ako nga yun"

"Teka di ko naman sinasabi yun ah baki——" naguguluhan ako

"Maupo kayo sa sofa at bibigyan ko kayo ng idea kung nasan tayo" sabi nya at sinunod naman naming sya, umupo kaming magkakatabi at nasa harap naman naming sya "This is the Twelve academy the school for the chosen" sabi nya sabi at tumingin samin isa isa, kulang na lang eh saksakin nya kami gamit ang mata nya sa sobrang talim "Chosen is the one who can see the white light" sabi nya at napatingin naman sya kay Vinle "Yes Vinle yun nga yun, yung nakita nyong light nung nasa park kayo"

"Are you reading my mind?" inis na sabi ni Vinle at ngumiti lang naman yung lalaki

"Im a Telepath" sabi nya na ikinabigla naming lahat "Maririnig mo kaya?" sabi nya habang nakatingin sakin

"Oo naririnig ko" sabi ko naman at ikinabigla ko

"Anong naririnig mo Miyu?" tanong sakin ni Jaja

"May tinanong sya sakin eh" sabi ko at tinuro yung lalaki na nasa harap namin

Naguluhan naman sila dahil wala daw talaga silang narinig na sinabi yung lalaki, anong nangyayari? Sa pagkakaalam ko talaga narinig ko talaga yun ng malinaw.

"Don't panic Miyu, you're just like me. You're a telepath too" eto nanaman naririnig ko nanaman ang boses nya

"I'm a telepath?" sabi ko at napatingin naman sila sakin. "You gotta be kidding me! Come on I'm just a ordinary and normal girl" sabi ko pa na mas kinataka nila

"You're never be a normal ever since you born, not just you but all of you" sabi nya at nagtaka naman kami

Why do he need to say those things? I bet he's lying I cant even believe that he can lie to us like that! But if he's lying how can I explain that I heard his voice at my mind.

"Don't joke like that" naiinis na sabi ni Renji napatingin ako kay Maya at nakita ko namang natatakot na sya, siguro kaya nya sinabi yun dahil alam nya na ang nangyayari kay Maya.

"I don't take everything as a joke! I just telling the truth that's why your parents are decide to enroll you all at this school" say what? Our parents?

"No! My mom will never do this kind of non-sense" sabi ni Vinle

"But she did if its non-sense why she did or should I say why your parents sent you to this school?" and that question made us shut up.

"Why would you bother to ask us about that question if you already know the answer" sabi naman ni Chiaka

"Just to let you think about it" sabi nya at may kinuha syang kung ano sa drawer nya "So your group will be the next generation" sabi nya pa ano daw? Next what? Nababaliw na talaga to "I'm not insane Ms. Miyu" oh shems I forgot he can read our minds. "Before you start your class better to know your ability, you cant start your class if one of you didn't know what's his or her ability" sabi nya then tumayo sya "You may now got to your respective dorm" sabi nya pa.

"Ang creepy ng lalaking yun" agad na sabi ni Jusper pagkalabas na pagkalabas naming sa loob ng office

"Yeah" sang ayon naman ni Jaja

We don't really have time to think about it so that's why we decide to go at our dorm first, magkahiwalay ang dorms ng girls at boys pero hindi ganun kahiwalay. Magkaharapan lang ito pero kung mapapansin mo may parang barrier kang makikita at once na umapak ka dun parang magkakaroon ka ng instant burn free na sugat sa katawan mo.

"This is weird the seven of us are on the same dorm room?" nagtatakang sabi ni Rika samantalang kami nakanganga lang

"I think he gave us a wrong number of dorm" sabi ni Maya "Room L 00001" sabi nya at nagsitayuan naman ang balahibo ko, feeling ko may something "What we gonna do right now?" tanong nya pa at napakibit balikat naman ako.

Nagulat na lang ako nung makapasok kami sa loob ng room, pagpasok na pagpasok mo may maliit kang daanan na matatahak pero sa magkabilang gilid ng daanang yun mayroong dalawang pinto. May nakasulat na boys and girls sa pinto kaya naman agad naming binuksan, halos malaglag na lang ang mata ko sa nakikita ko. Seriously? Ang laki ng kwartong to grabe! Kulay white yung dingding tapos may limang kama queen size na kama. Sa bawat gilid nun ay mayroong mga study table tapos yung nasa taas naman may mga glow in the dark na star.

"Ang ganda" sabi ni Jaja saka pinili ang nasa pangalawa sa gilid, umupo naman ako dun sa pinakagilid sa kanana. "Dito ako" dagdag nya pa saka naglumpasay sa kama nya.

Ako, Jaja, Maya, Rika, Chiaka. Ayan ang pagkakaayos naming lahat sa kama naming pagkatapos naming gawin yun ay agad naman naming inayos ang mga damit naming at pagkatapos nun ay agad naman kaming lumabas. Paglabas naming bumungad samin ang pader nung kwarto ng boys. Mula sa pagkakalabas ng kwarto naming sa kaliwa naming may pinto palabas ng dorm samantalang sa kanan naman naming may pinto din. Pumunta kami dun at nagulat naman kami sa nakita naming.

"Ang tagal nyo naman" reklamo samin ni Jusper samin nung mabuksan namin ang pinto

"Di naman kasi kami gaya mo na basta lang lagay ng lagay ng damit sa cabinet ng di man lang inaayos, oh ano aangal ka pa sa sinabi ko? Wag mo na ikaila totoo naman lahat ng sinabi ko at alam kong alam na din ng buong barkada yun! Ano nahiya ka pa? sus meron ka pa——"

"Sige Jaja wag kang tumigil may sinulid at karayom si Maya jan sa bag ko baka gusto mong tahiin ko na yang bibig mo" inis na sabi naman ni Renji

"Oh kay Maya nga lang ba? Baka naman sayo? Kelan mo pa ba itatago sa lahat na nagbuburda ka ng kung anu ano? Wala ka bang balak sabihin samin? Wag kang mag alala eto na sinasabi ko na sa kanila yung nakita ko oh ayan alam na nila!" pang iinis pa ni Jaja and the next thing I knew naghahabulan na sila sa loob ng sala.

Yes! We're here at living room this room is really amazing. Pagpasok mo bubungad sayo ang isang malaking sofa na pa-L tapos may maliit na mesa pero yung sofa at mesa eh hindi nakaharap sa pinto. Tapos sa kanan ng pinto kung saan nakalagay ang isang flat screen TV what meron pala nun dito? Napataas na lang ang kilay ko, seriously? School ba talaga to? Sa harap nun yung sofa. Pagkatapos nun pag hinawi mo naman ang kurtina isang glass wall and glass window ang makikita mo at pagbukas ko nun dun ko lang napagtanto na gabi na pala!

Kitang kita ang mga ilaw sa labas nun at makikita mo ang mga taong nagsasaya, I think mga student din silang lahat.

"Anong tinitingnan mo?" tanong sakin ni Jaja

"Sila" sabi ko at tumingin sa baba

"Magbabago kaya ang pakikitungo nya samin? Totoo kayang may telepath power sya?" 

Napayuko na lang ako bigla sa mga narinig ko sa isip ko, bakit naririnig ko ang isip nila? Bakit ganito? Bakit di ko kayang di pigilan.

"Namimiss ko na sila Mommy"

"Kailangan pa kaya yun?"

"Kailangan ko syang matalo"

"Hindi naman nila kailangan ang mga impormasyong yun dapat lang na itago ko yun"

Napaupo na lang ako habang tinatakpan ang tenga ko, ayoko na. Nakakabingi na! Ano bang nangyayari sakin? Bakit simula nung pumasok ako sa school na to may kung anu-ano akong naririnig? Bakit lahat naririnig ko? Lahat ng inisip nila bakit? Gusto ko naman silang bigyan ng privacy kaya lang lahat naririnig ko pa rin!

"Hey Miyu what happen?" dinig kong sabi ni Jaja at nagsipalubot naman sila sakin.

"Why I can hear their thought? Why? Why me? I don't know what to do I don't want to hear them" naiyak kong sabi habang tinatakpan ang tenga ko pero naririnig ko pa rin.

"Anong nangyayari sayo Miyu?" dinig kong sabi ni Vinle.

"Miyu... kahit na ganyan ka man wala akong pakialam basta kaibigan ka pa rin naming at isa pa kaibigan at best friend kita" dinig ko pang sabi ni Jaja

"Miyu, I know nababasa mo ang nasa isip naming pero totoo lahat ng sinasabi namin, wala talaga kaming pakialam sa kung ano pang nangyayari sayo ngayon ang mahalaga magkakaibigan pa rin tayo! Wag kang mag alala sigurado naman akong makakahanap tayo ng paraan kung pano mo yan makokontrol! Saka isa pa nandito nga tayo sa school na to di ba? Sabi kasi di ba hindi tayo normal? Don't worry di lang ikaw ang normal dito" mahabang sabi ni Chiaka na ikinabigla ko. "What?"

"You talk that long?" tanong ko na may halong pagkagulat at nag nod naman sya "when?" tanong ko pa ulit

"Since nung naging magkaibigan tayo! Oh sya magpahinga na muna tayo wala munang kain kain dahil nakakabusog pa rin ang mga kinain natin kanina" sabi nya pa at nag nod naman kami saka pumasok sa kwarto.

Naiiba nga ba talaga kami? Bakit kami naging ganito? Sa pagkakatanda ko isa lang naman kaming ordinaryong grupo na gustong makatapos ng sabay sabay na pangarap magkaroon ng sari sarili naming kompanya pero ngayon? Mukha atang Malabo mangyari lahat ng inisip naming noon dahil unang una sa lahat eh hindi daw kami normal. Hindi ko alam kung anong meaning nila sa normal but I'm sure na hindi pangakaraniwan yun, I'm a peculiar eh? Tumagilid ako at humarap sa pader.

Ang daming pumapasok na tanong sa isip ko pero ni isa dun wala man lang akong alam kung pano ko masasagot, sila mama alam kaya talaga nila ang sagot? Bakit naman nila kami inenroll dito? Ang dami na sa sobrang dami di ko alam kung makakatulog pa ba ako sa mga naiisip ko. Tumihaya ako at tumitig sa kisami na may glow in the dark stars. Magbabago na ba talaga ang buhay naming dito?

"You're never be a normal ever since you born, not just you but all of you"

"You're never be a normal ever since you born, not just you but all of you"

"You're never be a normal ever since you born, not just you but all of you"

Paulit ulit na nagpiplay sa isip ko lahat ng sinabi nya kanina pero ang pinaka tumatak sakin na sinabi nya ay ang "You're never be a normal ever since not just you but all of you" napabuntong hininga na lang ako at pumikit nanlalabo na rin kasi ang mata ko siguro dahil to sa pagod!