Austeja
Pagkatapos kong bigyan ng direksiyon si Ronin ay hindi na kami muli pang nag-usap. Pareho kaming naging tahimik sa loob ng sasakyan habang tinatahak ang daan pauwi sa bahay.
Imbes na ipahinga ko rin ang utak ko at mga mata ay pinili kong maging alisto dahil baka bigla kaming lumihis ng daan. Kahit naman sinabi niyang maayos siya—hindi siya lasing—may alcohol pa rin ang sistema niya.
Hindi rin naman mabilis ang pagpapatakbo nito ngunit mas mabuti nang huwag kong iwaglit ang atensiyon ko sa kalsada at sa kanya.
Tsaka, mas mabuti na iyong may pinagkaka-abalahan ang mga mata at isip ko. Kaysa naman sa isipin ko kung ano na ang ginagawa ni Zigger at Sasha ngayon doon sa penthouse niya.
"Hah!" Ronin yawn. Ipinilig pa nito ang ulo para siguro mawala ang antok.
"Kaya mo pa? Malapit n
