“Zeke.” Binawi ni Selena ang kamay niya, pero hinigpitan ni Ezekiel ang hawak dito. Wala nang nagawa si Selena.
“Selene, let’s wait for the doctor’s advice. Mayamaya lang babalik yun, let’s see what’s wrong with you.”
“I’m sorry, pero nalipasan lang ako ng gutom, tingin ko yun lang naman ang dahilan kaya ako nawalan ng malay.” Nahihiyang paliwanag ni Selena.
“Sigurado ka ba? Baka naman hindi mo lang sinasabi…pero baka nagdadalantao ka?”
Hinatak ni Selena nang malakas ang kamay niya sa inis niya. Nakita ni Ezekiel ang galit sa mukha ni Selena. He took her hands again and held them tight.
“I’m sorry, Selene. I didn’t mean to be rude. Seryosong worried lang ako kasi bigla kang nawalan ng malay.”
Sa higpit ng hawak ni Ezekiel, hindi na nagtangka pa uli si Selena na bawiin ang kamay
