PANSAMANTALA ay natigil si Levi, sa pag-alis-alis ng bahay. Kahit hindi sila masyadong nag uusap ay inaasikaso pa rin niya ang binata. Kagaya na lang ngayon bagong paligo ito. Lumapit siya dito upang palitan ang benda sa likuran nito.
“Salamat.” ani Levi.
Tumango lang siya at tumalikod na. Ngunit huminto din agad sa gagawing paglabas. Pinakinggan pa rin niya ang sinasabi nito.
“Kung anuman ang mga ginagawa ko ngayon. Alam kong nakakasakit sayo pero nais kong malaman mo na kailangan ko yon gawin. When the time comes, malalaman mo rin ang dahilan.”
Nanatili siyang nakatalikod at nang huminto sa pagsasalita si Levi, tuluyan na siyang lumabas. Pagkalabas ng pinto ay muling tumulo ang kanyang luha. Tinungo niya ang kabilang silid, naroon pa rin ang mga damit niya.
Kaninang habang nalili
