NAPAHABA ang tulog ni Aliya lalo’t sobrang lamig ng silid na tinulugan niya. Ang laki rin ng kama roon, katamtamang ang lambot at mabango. Si Kuro ang katabi niya at masarap pa rin ang tulog.
“Natulog kaya si Ale?” tanong niya sa hangin nang makahiga nang tuwid. Nakatitig siya sa kisame.
Tinatamad pa siyang kumilos lalo’t hindi pa naman siya nagugutom. Nagising na rin si Kuro at pilit siyang pinatatayo, dinidilaan ang kaniyang mga paa. Nagugutom na malamang ito.
“Kaso hindi ko alam kung nasaan ang cat food mo, Kuro. Baka naibaba na ni Alejandro ‘yon sa kotse,” aniya.
Umupo na siya at tuluyang bumaba ng kama. Papasok na sana siya ng banyo upang maligo nginit napasilip siya sa bintana. Nanlaki ang mga mata niya nang makita ang napakalapit na dagat.
“Wow! May dagat!” tili niya.
Nakahawi
