Hindi ko na alam kung ano pa ang sasabihin ko kay Kokoy.
Nawalan na ako ng lakas na loob na magpatuloy kami at para nang ginapos ang aking dila sa loob ng aking bibig.
Gusto kong pagalitan ang aking sarili dahil sa kagagahan ko.
Eh, paano kasi masyadong masarap kaya nadadala ako sa bugso ng aking damdamin.
Maiisipan ko pa bang hindi na pala siya nakakahinga kung ang nakatatak lang sa utak ko ay kung gaano siya kasarap.
Pero kung sabagay ay ako naman talaga ang mali. Dapat inisip ko rin siya para hindi naman unfair sa kaniya.
Tuwang-tuwa ako at may pa ahhh, ohhh, uhmmm pa ako sa sarap habang ang ka-partner ko ay para ng malalagutan ng hininga.
Kahit sino naman siguro ay talagang magrereklamo kapag hindi na kaya.
Aayusin ko na sana ang suot ko para itigil ang kahibangan na ito
