MULING bumangon si Azriel mula sa pagkakahiga at naupo. Pagkuwan ay matamang pinakatitigan si Zebianna na natulala na naman.
Nang pisilin ni Azriel ang tungki ng kaniyang ilong ay saka lang tila muling nabalik sa realidad si Zebianna.
“Kumusta pala ang pakiramdam mo? Masakit ba ang ulo mo?” bigla ay concern nitong tanong sa kaniya.
“Masakit. Pero kaya ko namang indahin,” aniya na napabuntong-hininga. Hindi pa rin maalis sa kaniyang isipan na muntik na muntik na siyang mapahamak.
What if?
“Magpapahatid ako ng breakfast natin dito,” ani Azriel na akmang aabutin ang telepono sa bedside table nang pigilan niya ang braso nito. “Why?”
“Hindi rin agad ako makakakain hanggat hindi malinaw sa akin ang lahat, Azriel.”
“Big deal pa rin sa iyo kung bakit ako nakahubad?”
Iyon na lang naman ang
