Chapter Forty-nine
Hindi ko alam kung kaya ko bang lumabas ng cottage na walang saplot. Worried din kasi ako na baka may magtungo rito at makita kami sa gano'n ayos.
"Tayo lang ang narito. Papagabi na rin. Umuulan pa. Walang magagawi rito. Promise!" nagtaas pa ito ng dalawang kamay. Mukhang hindi alam ng gobernador kung anong kamay ang dapat itaas kapag mangangako.
Pinagmasdang ko ang sarili ko. Buti na lang ay kalbo ang ibaba ko. Habang ang gobernador ay may tumpok ng buhok pero hindi malago.
Nang ilahad nito sa akin ang kanyang kamay ay nakumbinsi na niya ako.
"Okay, Rusco. Tutal pangarap ko rin namang maligo sa ulan... Hindi ng hubad ha. Basta makaligo ng ulan."
"Ito na ang tamang panahon para gawin iyon, Garrie," nang lumakad kami palabas ng cottage ay malamig na hangin ang s
