Mhina
Binuksan ko ang salaming bintana ngunit kaagad ko rin itong naisara nang humampas bigla sa mukha ko ang malamig na simoy ng hangin na may kasamang malakas na ulan.
Muli kong tinanaw ang kinaroroonan ni Daemon. Hindi siya kumikilos mula sa kinatatayuan niya at nananatili pa rin siyang nakatanaw sa kinaroroonan ko.
Anong gagawin ko? Nag-aalala ako ng sobra para sa kanya. Baka magkasakit siya sa lakas ng ulan na 'yan!
"A-Ana?" Kaagad akong bumaling kay Ana.
"Hmm, bakit? Ano bang ginagawa mo d'yan sa bintana?"
Mabilis akong lumapit sa kanya.
"S-Si Daemon nasa labas," bulong ko sa kanya.
"Ano?! Hanggang ngayon?"
"Sshh. Huwag kang maingay," kaagad kong saway sa kanya nang lumakas bigla ang boses niya.
Kaagad din siyang tumayo at nagtungo rin sa bintana. Ang mga anak ko ay abal
