TULUYAN kong hinarap si Tita Maria habang unti-unting kumunot ang aking noo. “Ano raw ang paguusapan namin, Tita?” mahinahong tanong ko. Ano naman kaya ang problema n’ya at pumunta pa talaga s’ya rito? Ako na nga ang umiiwas pero s’ya naman ‘tong lumalapit.
“Hindi n’ya sinabi sa akin kung ano ang sad’ya n’ya sa ‘yo, Miss Junellah. Papapasukin ko ba?” tanong ulit n’ya na napa-tikom ako ng bibig. Kung sa ‘kin lang, parang hindi ko yata s’ya kayang harapin. Umiiwas din ako sa g-ulo dahil alam kong minsan, matabil ‘tong dila ko at baka may masabi akong mali na ikakalala lang ng mangyayari.
Ayaw ko silang makita ni Levai. Hindi ko naman kaya makipagplastikan sa harapan n’ya kaya ito na lang ang idadahilan ko.
Pilit akong tumikhim.
“Paki sabi po, masama ang pakiramdam ko.” ‘Yan ang unang
