JUNELLAH
“Good morning, Honey. Rise and shine!” Nagising ako sa malalim na sigaw ni Levai. Napa-pikit ako ng mariin na’ng na-expose sa liwanag ‘tong mukha kong naka-harap sa bacony banda dahil bigla n’yang hinawi ang kurtina. Tumiyaha ako sabay talukbong ng kumot dahil inaantok pa ako. Hindi ko alam kung anong oras na kami natulog kagabi dahil sinalaysay ko pa sa kan’ya ang nangyari sa mga araw na wala ako. Sobrang saya n’ya kagabi na parang hindi maka-paniwala dahil binalik ako ni Kuya Logan. Nakita n’ya rin ang mga galos ko. S’ya ang humingi ng pasens’ya. Hindi ko alam kung para saan ‘yon.
Iniiwasan kong maalala ang tungkol sa ginawa namin kagabi pero it’s too late, naalala ko bigla. Sana hindi mamula ‘tong mukha ko para hindi halata.
Alas tres na yata ng madaling araw ako naka-tulog
