“OH, GOD, buti nakita na kita. Ilang araw kitang hinihintay sa boutique dahil sabi ni Aiko ay nagpunta ka roon,” parang bata na sabi ko habang nakayakap nang sobrang higpit kay Jwan.
“Kilala niya ako?” tanong niya habang hinimas-himas niya ang likod ko.
“Hindi, pero malakas ang kutob ko na ikaw iyon nang sinabi niya na nakatitig ka sa ferris painting tapos may dimple raw. Bakit hindi ka bumalik?”
“Panay kasi ang bida ni Nana sa nakilala niyang Ate Shema niya rito sa park. At dahil kapangalan mo ay inisip ko rin na ikaw iyon kaya sabi ko ay isusurpresa na lang kita rito sa park.”
Lalo akong napaiyak. Mas hinigpitan ko pa ang yakap ko sa kanya. “God, sobrang na-miss kita.”
“Shema, may bata,” bulong sa akin ni Jwan.
Bigla akong natauhan. Naalala ko na kasama pala namin si Nana.
“Why a
