Uminom lang kami ng konti ni Kent sa mismong pinagdalhan niya sa akin.
Inasikaso niya ako na parang isang prinsesa at puno ng pagmamahal.
Tinuring niya akong isang kayaman at pinakamahalaga sa buhay niya.
Gaya ng balak niya ay gusto niya sana akong i-uwi sa kaniyang condo ngunit hindi ako pumayag.
"Hindi pwede, kailangan kong umuwi, Kent," tutol ko sa pasya niya.
Kababago ko pa lang sa trabaho at baka maka-absent ako kung sasang-ayon ako sa gusto niya.
Para pa naman kaming kambal toko kung kaming dalawa ang magkasama dahil halos hindi na kami mapaghihiwalay sa isa't isa.
Nang tanggihan ko siya ay biglang nagbago ang ekspresyon sa mukha ni Kent.
Nakasimangot ito habang nagmamaneho pauwi at nagtatampo dahil hindi ko na siya nabibigyan ng panahon.
"Ano'ng problema? May nasabi ba
