Matapos ang isang linggo ay nandito na ako sa bahay namin ni Kent.
Hindi pa man kami kasal ni Kent pero ang kaniyang pagmamay-ari ay gusto niyang isipin ko na pagmamay-ari ko rin.
Hindi ko pa nakita ang Mommy niya dahil ang alam ko ay abala ito sa kaniyang sariling negusyo.
Hindi ko alam kung bakit pakiramdam ko ay napakadami nilang ginagawa.
Nag-iisa pang ang mga katawan nila pero hindi ko mabilang kung ilang kompanya ang pinapatakbo nila.
Ang dami na nilang mga branch at lagi pa nila itong mino-monitor.
Si Kent lang naman ang namamalagi sa lugar namin at alam ko kung bakit ayaw niyang mag-out of town para sa business.
Palagi siyang nagpapadala ng mga tauhan para ayusin ang anomang dapat ayusin. Maganda man iyon o isang gusot.
Pero kahit na ganoon ay masaya ako dahil naisa
