Nang tingnan ko siya sa kaniyang mga mata ay nakaramdam ako ng awa.
Hindi ko alam kung bakit? Pero sa tuwing nalulungkot siya ay hindi ko rin siya matiis.
Tuloy ay alam oo na kung ano ang kahahantungan nito.
Mapapasubo ako na harapin ang mga taong wala pa sana akong balak na makita.
Hindi ko lang lubos maisip na magagawa niyang dalhin ako sa bahay nila.
Walang pinipiling lugar ang Mommy niya at kaya ako nitong ipahiya kahit saan.
Tumulo ang mga luha ko at napasinghot na lang sa pagkabigo.
"Layna, birthday ngayon ni Daddy at alam nila ngayong nandito ka. Actually, he invited you," paliwanag niya sa akin.
Parang ayaw kong maniwala sa sinabi niya. Pero alam kong hindi rin naman niya ako dadalhin rito kung walang imbetasyon galing sa magulang niya.
Kung may tao mang ayaw akong m
