Chapter 49
Pagdating namin sa bahay ng mga magulang ni Jace ay wala siyang imik na bumaba ng sasakyan. Tsk. Mukhang nainis siya. Eh ano ba ang magagawa ko e hindi ako laki sa yaman tulad niya. Bawat piso para sa akin ay mahalaga. Tsaka, bago siguro ako bibili ng cell phone, ibibigay ko na muna sa mama ko. Pwede ng ipa-kisame yung bahay namin sa presyo ng cell phone na binili niya.
Akmang bubuksan ko na sana ang pintuan dahil buong akala ko ay hindi na niya ako pagbubuksan -- which is usual na sa aming dalawa, pero mali ako. Umikot siya tungo sa tapat ng pintuan kung saan ako naka-upo saka niya ito binuksan.
"Thanks," I muttered. Tumango lang ito saka na naunang naglakad kaya hinabol ko siya. "Jace, wait!" huminto siya sa paghakbang at nilingon ako habang nakataas ang dalawang kilay.
