BUMUNTONG hininga si Lolo Isaac. Kapag kuwan ay muling tinapik-tapik ang balikat ni Devon.
“Apo,” wika nito kay Devon na kanina pang nakaupo sa may sofa, sa may salas.
Gusto niyang isipin na hindi totoo ang lahat. Sa loob lang ng isang araw, para bang sobrang dami na kaagad ng nangyari.
Kahapon lang, masaya pa silang magkasama ni Aniah.
“‘Wag mo na munang kaisipin ‘yong mga sinabi ng Mommy mo sa iyo. Tingin mo ba, habang buhay ka niyang matitiis?” umiling si Lolo Isaac. “Siya rin ang hindi makakatiis sa iyo, apo. Kahit ganoon ang Mommy mo, gusto ko pa ring maniwala na dala lamang ng galit dahil hindi mo siya sinusunod kaya niya nasabi ang mga bagay na ‘yon. Trust me, apo, pagsisisihan din niya na itinakwil ka niya.”
Huminga nang malalim si Devon. “Sana nga po ‘Lo.”
“Kakausapin ko mam
