WALANG paglagyan ang mga luha ko sa mga mata dahil kanina pa ako umiiyak. Ngayong araw pupunta ng Manila para tumira dating bahay ng magulang ni Sir Caleb. Hindi ko alam kung anong buhay ang tatahakin ko sa Manila. Sa lugar namin pangarap nilang pumunta sa Manila para makapagtrabaho at yumaman. Pero para sa akin ay masaya akong manatili sa probinsya pero hindi 'yon nangyari.
"Mamimiss ko kayo. "Hagulgol ko ng iyak sa kanila.
"Chat na lang tayo kapag nasa Manila ka na," wika ni Chela.
"Chat?" takang tanong ko.
Napakamot siya sa ulo. "Keypad pala ang phone mo kaya hindi puwede ang mag-chat text lang."
"Tawagan n'yo na lang ako kapag unlicalls kayo. Tatawag ako sa iyon kapag sumahod ako."
"Jade, bumili ka ng android phone para puwede tayong mag-usap kahit wala kang load."
"Talaga? puwe
