CHAPTER 22

2362 Words

DEVILLIANNA FIACRA VERNO “Kaya pala ang aga mong umuwi pero kumusta naman ang nasaksak mo? Na saan na ngayon?” Umupo muna ako sa gilid ng kama at hinubad ang high heels ko. “Nasa hospital yata. Napuruhan ko ang kamay n’ya kaya dapat doon s’ya ibagsak. Nandilim na naman kasi ang paningin ko kanina, naulit lang. Ganoon din ang naramdaman ko noong nahambalos ko si Ferruccio.” “Inunahan ka kasi nila.” “Matutulog muna ako ngayon, magbibihis lang ako.” Tumayo na ako at pumasok sa walk in closet. Nagbihis lang ako ng pantulog saka ko binato ang sarili ko sa malamot kong kutson. Natulog na lang ako buong mag hapon at gusto kong pumasok ng maaga bukas. Kinaumagahan, five thirty pa lang yata, nasa office na ako ni Ferruccio. Ang aga-aga pa. Mamayang ala syete pa darating ang lalakeng ‘yo

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD