DEVILLIANNA FIACRA VERNO
“Dad, aalis ka po ba mamaya?” Naka-tayo s’ya sa harapan ng marmol na harang habang tinatanaw ang sunrise view doon sa malayo.
“Kasama ko ang mama mo, ‘nak.” Hinarap n’ya ako.
“Sige po, magiingat kayo sa biyahe ninyo…” Hindi muna ako umalis doon. Nakipagkwentuhan muna ako kay papa. Baka kasi mahalata n’yang nagmamadali ako. Siguro isang oras akong tumambay doon hanggang sa nagising na si mama. May kasama na s’ya kaya pagkakataon ko naman na bumaba sa floor 4.
Kumatok ako ng dalawang beses sa pinto. “It’s me, open the door.” Ilang saglit lang, pinagbuksan na ako. Si Ferruccio ang bumungad sa paningin ko. Humakbang na ako papasok sa loob at sinara sabay lock ulit ng pintuan.
“Good morning! Devillianna—“
“SHH!” pasigaw na saway ni Ferruccio na ikinatikom kaa
