DEVILLIANNA FIACRA VERNO
.
NAPA-ATRAS ako ng paunti-unti dahil niliitan n’ya ang agwat naming dalawa. Umabot na sa puntong napa-sandal na ako sa matigas na pinto. Hindi ko sinubukang ikurap ang aking mga mata para mabasa ko man lang kung ano ang tumatakbo sa malaking utak nitong Ferruccio.
Nang tumigil s’ya sa aking harapan, itinukod n’ya ang malapad na palad sa may gilid ng leeg ko banda at binabaan pa ako ng tingin. Bahagyang naka-baba ang kan’yang mga talukap habang nakikita ko ang sarili kong repleks’yon sa maiitim n’yang mga mata.
It seems like he is trying to trap me under his spell. His hunter-shaped eyes are staring at me so intently.
Sa posisyong ito, nahahalanghap ko na ang binubuga n’yang hininga. “Makikipagayos... ba ‘ka ‘mo? Kung ‘yan nga ang pakay mo... you should ha
