DEVILLIANNA FIACRA VERNO
GUSTO ko sanang mag-hysterical pero naalala kong si Ferruccio naman itong kasama ko kaya tinikom ko na lang ang aking bibig habang nasa biyahe.
I have no idea where he’s heading but I don’t mind anyway.
Med’yo kapos ako sa hangin pero kaya ko pa naman. Napapatanong na lang ako kung saan n’ya ako dadalhin dahil tumagal ng mahabang minuto bago tumigil ang kotche. Hanggang sa narinig ko na ang mga yabag n’ya palapit kung saan ako naroroon at binuksan n’ya na ulit ang back compartment. Tinapunan n’ya ako ng tingin sa naniningkit na mga mata. “Where are… we?”
“Get out,” mariing utos n’ya.
Mabilis akong bumangon. Humakbang pa s’ya palayo sa ‘kin nang maka-labas na ako. Inaayos-ayos ko pa ang sarili ko bago ko s’ya hinarap. “Miss Devillianna, this is not funny a
