“ELIAS…” bigkas ni Natassa nang tuluyang manumbalik ang kamalayan niya.
Alam niya na hindi siya nanaginip. Naramdaman niya na hinalikan siya ni Elias sa mga labi. Nang tuluyan niyang imulat ang kanyang mga mata ay mukha ng daddy niya ang nasilayan niya na nakatitig sa kanya, habang nakaluklok ito sa gilid ng kama sa gawing kaliwa niya.
“Nasaan si Elias, Dad?” tanong niya.
“Wala siya rito,” tipid nitong sagot.
“Gusto ko siyang makita.”
“Tumigil ka na, Natassa. Aalis na si Elias papuntang Russia. Mapapaaga ang pag-alis niya. Huwag mo na siyang isipin. Kailangan mong magpagaling.”
Nabuhay nang muli ang sakit sa kanyang puso. Magmula noong nagkulong siya sa kanyang kuwarto ay sinumpong siya ng mataas na lagnat at pagdurugo ng ilong hanggang sa nawalan siya ng malay.
“Gusto ko muna siyan
