Wala ako sa sarili habang naglalakad sa mall. Hindi ko alam kung saan ba ako pupunta. Kailangan kong bumili ng pangregalo para kay MJ, pero natatakot akong makasalubong uli si Yoseph.
Ganito pala ang pakiramdam ng itatwa ka na kilala ka. Ang mas masakit pa, itatwa ka ng malapit sa puso mo. Akala ko ay madali lang magkunwari. Akala ko, kapag nakalayo na ako kay Yoseph, tapos na. Ngunit hindi pala.
Walang patutunguhan na naglakad lang ako nang naglakad. Hanggang sa dinala ako ng mga paa ko sa harapan ng sinehan. Wala pa rin sa sarili na bumili ako ng tiket at saka pumasok sa loob. Ni hindi ko na tiningnan kung anong palabas ‘yung pinili ko. Pumuwesto ako sa pinakataas at pinakagitna ng mga upuan, at saka umupo malayo sa mga tao.
Nakatingin ako sa screen, pero wala akong bala
