Mapagpanggap. Mukhang pera. At isang pakawalang babae!
Bigla akong napadilat, sabay balikwas. Hawak-hawak ko ang kaliwang dibdib ko. Malinaw na malinaw din sa isip ko ‘yung galit na galit na mukha ni Yoseph. Punong-puno ng hinanakit ang mga mata nito.
Dalawang linggo na ang nakalipas pero hanggang sa pagtulog ko, hindi ako nilulubayan ng mga huling salita ni Yoseph sa akin. Nagmistula na itong bangungot sa paulit-ulit na pagpapakita sa akin ng eksena namin noong huli niyang pagpunta dito sa bahay, at huling pagkikita namin, at ang masasakit na mga salitang binitiwan niya sa akin.
Kinagat ko ang labi ko para pigilan ang pagbagsak ng mga luha ko, pero naramdaman ko pa rin ang mainit na likido sa gilid ng mukha ko. Ang sakit para sa akin, na kay Yoseph ko pa narinig ang mga ganoong salita
