“LOVE, hindi ka pa ba aahon?”
“Mayamaya,” sagot ni Candy sa tanong na iyon ni Mhorric. Nakakiling na ang sikat ng araw at para sa kaniya ay hindi na masakit sa balat ang sikat niyon.
Nakadapa siya sa tubig. At tanging ang ulo lang niya ang nakalitaw.
“Grabe ka rin talaga kapag nasa tubig. Daig mo pa ang isang bata na ayaw ng umahon,” naiiling na wika ni Mhorric na naupo naman sa tabi niya. Hinayaan din ang sarili na bahagyang nakalubog sa tubig-dagat.
“Naniniwala ka na ba na may sa-isda ako?” nangingiting biro niya rito.
“Confirm na confirm ngayon, love,” sakay naman nito sa kaniyang sinabi.
“Ang sarap dito. Kahit siguro tumira ako sa tabing dagat, tapos ganito kaganda ang tubig sa dagat, hinding-hindi ako magsasawa.”
“Handa kang iwan ang buhay sa siyudad para sa isang Island life?”
