Ninamnam ko ang masarap na lasa ng tsokolateng itinimpla ni Arthur para sa akin. Nakapagpapagaan iyon ng pakiramdam. Pinagmasdan ko silang pabalik-balik sa paglangoy at nagpapaligsahan doon mula pa kaninang sila ay lumusong sa tubig ng talon.
Natawa ako ng inis na hampasin ni Blaze ang tubig dahil sa hindi siya ang nauna. Tinawanan lamang din naman siya ni Arthur at saka tinignan na para itong nanunuya. Isa ang mga senaryong ito sa nakagawian nilang gawing tatlo.
Ilang buwan simula nang siya ay makuha ng dalawa at itago sa kanilang tahanan na walang nakaaalam. Hindi niya akalain na magkakaroon siya ng panibagong kaibigan sa piling ng dalawa. Panibagong pamilya sa katauhan ng dalawang taong dumakip sa kaniya? Nakakatawa pero iyon ang totoo.
Ang ganitong gawain, ang paglangoy
