Para bang lumulukso sa tuwa ang puso ko sa nakikitang ngiti sa mga labi ni Darren. Paulit-ulit niyang hinahalikan ang likod ng aking kamay na hawak niya habang ang isa naman niyang kamay ay nakapalibot sa beywang ko.
"Parang ang saya natin, huh?" kalaunan ay naging sambit ko. Hindi ko na napigilan pa ang aking sarili na bigkasin ang mga salitang 'yon dahil kakaiba talaga ang kanyang mga ngiti. Napatigil kami sa paglalakad nang tumayo siya sa harapan ko at malawak na ngumiti habang nakatitig sa mga mata ko.
"Kiera, hindi mo alam kung gaano mo ako napasaya sa pag punta mo dito. Gustong-gusto kitang ipakilala sa publiko pero ayaw ko lang na pangunahan ka. Kaya ngayon na nandito ka na ay lulubusin ko na ang pagkakataon," nakangiti nitong sagot at pagkatapos ay muli na naman niyang hinalika
