WRONG MOVE.
Parang gusto niyang manapak pero pader lang ang mayro'n kaya napakuyom si Dilan ng kamao. If there's one thing that Dilan wants to steal so badly -- it is his brother's fate on this woman. Madami nang naagaw sa kaniya ang kaniyang kapatid -- posisyon sa trabaho, pagmamahal ng magulang, magagandang oportunidad at kung anu-ano pa. At ang pinakainaiinisan niya ay ang pagkakaroon ni Dien ng kalayaan sa lahat-lahat. Samantalang siya? He left everything behind. He easily gave up. He went out. Gone for long. He needed to find his worth, na labas sa kung anuman ang mayro'n sa kanilang mga magulang.
And he met this odd woman. May pagkakapereho sa kanila. Dati na rin siyang naloko, nasaktan, nabigo, at naging tanga sa pagmamahal. Her eyes have mirrored his pain. After all these years, ngayon lang siya ulit nagkaroon ng interes sa isang babae. At sa minalas-malas pa, babae pa ng kakambal niyang naging kakompetensiya pa niya sa lahat.
Napakalupit na naman ng tadhana.
Kailangan ba talagang palagi silang mag-away imbes bibigyan sila ng pagkakataon na makapag-ayos?
Isang malaking problema 'to kapag magkataon, because he is so tired of his brother's shits. Too tired of being no. 2 on everything. Habang tinitingnan niyang nag-walk out na si Misha, mas lumalalim ang kaniyang iniisip. At sa tuwing naiisip niya na ganito ang set-up ng buhay nilang dalawa, he begins to hate it more and more.
Napakamot siya ng ulo habang napailing-iling pa. Ano ba ang mayroon sa babaeng 'yon at palagi na lang siyang nawawala sa sarili? He kissed her. At kahit na mali, gusto pa rin niyang maulit ang halik na 'yon. Gusto niya ulit matikman ang mga mapupula nitong mga labi. Her innocence really wants to kill him slowly from the inside.
He wanted her.
To taste her again.
But how to win her?
Hindi niya alam.
He's always been the loser of everything.
Hinayaan na lang niyang maglakad ito palabas ng room habang nakatitig siya sa screen ng phone. Nakaalis na raw ang kakambal niya. Iyon ang report ng guard sa labas. Hindi na siya nag-reply. Nagbuga siya ng hangin. Hindi niya ini-expect na ang taong hahanapin sa DCM at ang babaeng nakita niya sa condo ni Dien ay iisa lang.
Nobody told him.
What now?
Sablay ang offer niya. Ibig sabihin, hindi iyon ang tipo ng babaeng madaling masilaw sa pera. Pero bakit pinatulan nito ang kapatid niyang siraulo? Ano ba ang mayro'n? Ginayuma ba siya ni Dien? Did he blackmail her?
Tsk.
Kung anu-ano na ang pumapasok sa kaniyang isipan.
Mayamaya pa'y tumunog ang phone niyang kakalapag pa lang sa pocket ng kaniyang pantalon. Pangalan ng papa ni Dilan ang nakarehistro roon. Mas lalo siyang napailing-iling. Bago pa lang silang nagkaayos.
"Hello, Dad. Napatawag ka."
"I just check kung pumasok ka ngayon," sagot nito sa kanilang linya. "So how is it so far? Nakausap mo ba ang kapatid mo? Have you met Ms. Frendil?"
"I met them both a while ago," aniya. "I'll call you later, Dad." Wala siyang ganang makipag-usap sa kaniyang ama pagkatapos ng nangyari.
"Good to know. Alam ni Ms. Frendil ang pasikot-sikot ng DCM. Mas may alam pa 'yon kaysa sa kapatid mo. Just tell her what you need, then she will assist you."
"Masyado ka namang bilib sa isang empleyado mo, Dad."
"If you'll meet her, at magkasama na kayo sa trabaho, malalaman mo kung ano ang ibig kong sabihin. At isa pa, hindi lang siya basta-basta empleyado. Magiging pamilya na rin siya sa susunod na araw. I forgot to tell you that she's your brother's fiance."
He already knew that, too.
Hindi na siya sumagot para maiwasan ang paghaba ng diskusiyon.
"Oo nga pala," dagdag nito, "Hindi pa tayo nagkikita simula nang dumating ka rito. If you have time, let's have a drink. Bumalik ka rito sa Tagaytay."
At pinatay na ang tawag kahit hindi pa man siya makasagot.
Naiwan siyang tulala at naguguluhan sa sarili.
Isa lang ang kaniyang pokus. He has to win her back no matter what the cost. Kailangan niya ang tulong ni Misha. Kinakailangan niyang makuha ang loob nito. Ang babaeng 'yon ang susi ng lahat. And he badly wants to steal that key.
Ilang minuto pa ang nagdaan at lumabas na rin si Dilan sa kuwarto na 'yon. Mabilis siyang naglakad papunta sa gawi ng opisina ng sikretarya ni Dien. Wala ng katok-katok, he opens the door and sees her inside na para bang may tina-type sa laptop. Tumigil ito sa kakatipa ng keyboard. Napaangat ng tining. Their eyes meet. Punong-puno ang mga bilugang mga mata nito ng kuryosidad sa kaniyang pagkatao.
"Sir Dilan," bati niya, sabay ngumiti kaagad. She closed her laptop. Nagmamadali na para bang natataranta. "What brings you here, Sir? Akala ko ay nakauwi ka na po."
Nag-iba bigla ang timpla ni Dilan sa narinig. "Umuwi? Sino ang nagsabing umuwi na ako?"
Something is fishy around here. Amoy na amoy niya 'yon. Only him, Dien and Misha are invloved on the scene. How come this woman just said these words?
Hindi lang pala sikretarya ang babaeng 'to kung gano'n. Isa ring loyal na spy ng kaniyang kakambal.
"Nakita ko pa kasi kayo nina Ma'am Misha at ikaw na pumasok sa elevator. Hinahabol pa nga kayo ni Sir Dien. Kaya akala ko ay umuwi na po kayo o nakaalis na ng DCM building."
May tao ba kanina?
Wala siyang maalala.
"Nope," he said cooly. "I stayed. Baka nagkamali ka ng tingin."
She didn't answer. Naka-fix ang mga mata nito sa kaniya na parang willing makinig sa anuman ang sasabihin niya sa babaeng ito.
"Well," paumpisa niya. "Nandito ako para makuha ang contact details ni Ms. Misha."
----
Fuck!
Madidiin ang pagkakahawak ni Dien sa manibela ng kaniyang sinasakyan. Mabigat ang trapiko na parating nangyayari sa may kahabaan ng high-way ng Alabang. Kahit airconditioned pa ang kotse niya, pakiramdam niya ay pumapasok pa rin ang singaw sa sobrang init ng panahon. Idagdag pa ang init ng kaniyang ulo.
At isa pa, hindi rin niya matanggap-tanggp ang nangyayari.
Naisahan siya ng kaniyang kapatid!
Hindi ito matanggap ni Dien.
Mayamaya pa'y tumunog ang phone niyang kakahagis lang niya sa may passenger's seat. Matamlay niya itong tinitingnan. Whoever is calling him, he is definitely sure that this is not Misha. At si Misha lang ang gusto niyang makita at mahanap, as soon as possible.
But damn!
Naririndi na siya sa sarili niyang phone na patuloy na tumutunog. Hindi iyon ang tunog ng incoming call sa phone, kundi tunog ng incoming call sa f*******: messenger. Iisa lang ang dahilan kung bakit gumawa siya ng isang dummy account sa app na 'yon.
Si Vanessa.
At bago pa man siya makapag-isip ng malalim, kinuha na ni Dilan ang iphone niya at mabilis pinindot ang videocall. And there, he watch her with her alluring stares na para bang bagot na bagot at kanina pa yata siya hinihintay. Nakaupo lang ito sa couch ng bahay. May suot pa rin naman itong damit ngunit wala na sa ayos. Malaya nang nakataas ang loose shirt nito na alam niyang kaniya iyon na naiwan sa kuwarto. Lantad sa camera ng phone ang malulusog nitong dibdib na dahan-dahan nitong minamasahe. Her tongue touches her wet lips. Binabasa. A Habang nakangiti sa camera.
"Come here," pang-aakit nito sa kaniya. "I'm so hot, Dien. Hindi ba ang sabi mo, hindi pa tayo tapos?" she whispered seductively over the phone. Ibinaba pa nito ang lens ng camera at tumigil. Nakapukos sa pinkish nitong malapasas na u***g.
Naninigas na ito kaagad habang nilalaro ni Vanessa ang sarili nitong katawan.
Kamuntik na siyang mabangga sa kaharap na kotse nang hindi mapansin ang red light sa harapan. Lalo na at mas pinag-igihan nito ang pang-aakit sa kaniya sa videocall. Mas nanuyo ang kaniyang labi. Kagat-labing nakangiti si Dien kay Vanessa. Kapwa napupuno ng pagnanasa ang kanilang mga mata.
"More -- " he teases her. "I want more."