Gusto pa sanang puntahan ni Santa ang isang lugar na maaaring naroroon si Leon pero gabi na, iiisip na baka ka hinahanap na siya ng anak lalo na at kagagaling lang nito sa sakit.
Nagmadali na siyang umuwi at hindi nga siya nagkamali dahil pabungad pa lamang siya sa kanilang bahay ay dinig na ang pag-iyak ng kanyang anak. Panay ang ugoy ng ina rito habang si Marlon naman ay inaaliw ang anak.
"Naku, kailangan na natin siyang sanayin sa bote dumede," ani Marlon.
"Oo nga, e, lalo na at tatlong buwan mula ngayon ay pwede nang pumasok si Sata sa kolehiyo," tugon naman ng ina.
"Oo, panahon na rin upang ituloy niya ang kanyang pangarap para sa kinabukasan kanyang anak," hirit pa rin ni Marlon sa ina.
"Kakayanin pa ba natin?" untag ng ina sa lalaki. "Nabawasan na ang—" putol na wika ng ina nan
