Panay ang tulo ng luha ko habang nagpapalobo ako ng mga kulay gintong lobo. Alas-dies na ng umaga pero wala pa ako halos nasisimulan, mula sa dekorasyon at sa dish na paborito ni Ethan.
Wala ako halos tulog dahil sa nangyari. Umalis kagabi si Ethan at wala ni isang salita siyang sinabi sa akin.
Hindi siya nagtanong, nagalit nanigaw o kahit ano man lang. Sinusubukan kong lumapit sa kaniya para pag-usapan namin ang tungkol sa picture pero tinalikuran lang niya ako. Hindi ko alam kung saan siya nagpunta.
Hindi ko alam kung uuwi ba siya ngayon dito sa condo. Pero sana umuwi siya, dahil dadating ang kaniyang mga kaibigan pati na din ang kaniyang mommy at lola.
Nabalik ako sa wisyo ng marinig ko ang door bell. Nagpunas muna ako ng luha bago ako tumayo at buksan ang pinto.
Ngiting-ngiti
