CHAPTER 38
DAHLIA’S POV
“SALAMAT, Vivian, ah? Hindi ko naman in-expect na malalaman mo ang katotohanan tungkol sa akin,” malungkot na wika ko sa kaniya saka niya ako nginitian.
“That’s fine. Mas maganda ngang nalaman ko para maipagtanggol kita in the future. Wala namang masama kung ginawa mo ‘yon dahil para naman sa kapakanan ng pamilya mo ‘yon. At saka sigurado akong maiintindihan ni Valentino ‘yon kapag malaman niya ang totoo."
Napangiti ako sa sinabi niya saka ko nilagay ang palad ko sa dibdib ko.
“Maraming salamat ulit, nang dahil sa’yo napapatibay mo ang loob ko. Mag-iingat ka sa pag-uwi.”
Nang papasok na si Vivian sa loob ng kotse ay muli siyang humarap at nagsalita.
“Nga pala. Kayo na ba ni Valentino?”
Nanlaki ang mata ko nang marinig ko ‘yon. Wala naman akong matandaan na s
