Chapter 120

1932 Words

CAMILLA Dalawang araw lang ang naging burol ni daddy. Hindi na namin pinatagal pa dahil kami lang naman ni mommy ang tanging pamilya niya. My mom's need treatment at mas minabuti kong ilibing na siya para matapos na at magkaroon na si daddy ng katahimikan. Habang nagmimisa ang pari ay napaiyak ako. Tumatak sa puso at isipan ko ang bawat sinabi sa homily lalo na ang gumawa ka ng kabutihan dito sa mundo habang nabubuhay pa dahil ito ang magiging ticket ng bawat isa papuntang heaven. Maging mabuting tao sa kapwa at sa bawat taong lumalapit sa atin at h'wag maging sakim. Umiiyak si mommy pero hindi siya nag-hysterical ngayon. Tahimik lang siya at may mga pagkakataon na tulala pa. Ewan ko pero mas natakot ako sa nakikita kong emosyon niya. Para bang nilamon na siya ng galit at tanging puo

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD