Chapter Twelve
Pagkatapos niya itong sabihin ay naglakad na siya paalis na tila walang nangyari. Bakas naman sa mukha ko ang gulat nang mag-sink in ang sinabi niya.
“Girl?”
Napalingon ako kay Hana. Ngayon ay hindi na maipinta ang kanyang mukha dahil sa magkahalong gulat at inis.
“You? What the heck! Is it true?” hindi makapaniwalang tanong niya sa akin.
Mabilis naman akong umiling.
“Hindi, ah!” tanggi ko.
Mabuti nang sabihin ko agad ang totoo dahil ayokong madamay pa sa issue nilang dalawa. Mahirap na, baka kung ano pa ang mangyari. Ayoko nang dumagdag pa siya sa mga iisipin ko.
“Mabuti, nakakainsulto naman kung papatulan ka niya,” nakangising sabi niya.
Hindi ko na lang ito pinansin. Nakakatamad siyang patulan.
“Sige, babalik na ako. Mukhang hindi sila tumatanggap ng bisita
