KABANATA 71:
MY eyes cry like a river the moment he leaves. I stood up and went to the bathroom. I locked myself and burst into tears. Napahawak ako sa magkabilang dulo ng lababo. Nag-iiyak ako at hindi ko na maawat ang sarili dahil sumabog na ako. I am not sure if I can continue to work in this kind of state. Para akong kakapusin ng hininga sa kaka-iyak.
Hindi ko ata matanggap na pinuntahan niya lang ako para sumbatan at sisihin sa nangyayari sa kanya. Nanatili ako sa banyo ng ilang minuto para lang kalmahin ang sarili. Pilit kong inaalis sa isip ko iyong mga nangyari kanina. Ayokong ma-stress. Tapos na kami, eh. Hindi naman na maibabalik iyong nakaraan kaya bakit pa kasi pag-uusapan. Kung may issue siya sa sarili niya. Hindi na dapat niya ko dinadamay.
Halata sa mga mata ko ang labis
