Matapos nang isang linggo mula nang magising si Antonette at unti-unti na itong naka-recover. Hindi na rin maitatago ang ka-sweet-an ni Henry sa kanya bagay na ikinalulugod ng kanyang puso.
Kagaya ng unti-unting paghilom ng mga pasa gawa ng lason at sugat gawa ng pagkakabaril sa kanya ay ang unti-unting pag-usbong ng pag-ibig para sa lalaking pilit niyang iniwasan noon.
"Ayos ka lang ba?" untag ni Henry sa kanya nang mapansin nitong natitigilan siya.
"Ha, ah, oo, ayos lang ako," naguguluhan at nauutal na wika.
"Are you sure?" maang na tanong dito na tila nagdududa sa kanyang sinabi kaya napangiti na lamang si Antonette.
"Nabigla lang ako, ang guwapo mo pala," aniya sabay ng isang matamis na ngiti.
Nakita niyang bahagyang natigilan si Henry sa kanyang sinabi.
"Bakit, hindi ka ba na
