Jonas
Naging matamlay ako sa umagang iyon at mabagal ang bawat galaw ko na para bang walang lakas upang harapin ang araw na iyon na wala sila sa paningin ko. Kagabi lang ay subrang saya pa namin pero sa isang iglap lang ay nagising ako sa umaga na mag-isa na lamang. Wala ang asawa ko na pilit kong kinukuha ang loob at wala ang masaya at makulit na halakhak ng aking anak. Nakakapanibago pero alam kong kailangan ko nang masanay sa ganito. Ginusto kong palayain siya. Pinili kong maging masaya siya sa piling ng ibang lalaki kaya dapat lang na tiisin ko ang ano mang sakit na naidudulot ng pagpaparaya ko.
"Make a proper leave, son. Magpahinga ka muna," narinig kong saad ni Papa habang kumakain kami ng agahan. Naramdaman ko ang apat na pares ng mga matang nakatitig sa akin kaya napatingin ako
