Chapter Thirty
NATHAN
MAAGA akong kinausap ni Sir Glen sa kusina habang ako ay nagkakape. Mabuti na lamang at nakababa na ako ng mas maaga dahil kung hindi ay baka naabutan niya pa akong naglalakad magmula sa harapan at baka magtaka siya kung saan ako galing sa mga ganitong oras.
“Nathan, right?” aniya.
“Yes sir. Good morning po,” tumayo pa ako mula sa aking pagkakaupo nang lumapit siya.
“May ipapakiusap sana ako sayo,” naupo siya sa isang silya na dahilan din ng pag-upo ko sa tapat niya.
“Ano po iyon sir?”
“Mamaya na ang alis natin hindi ba?”
“Opo,”
“Ang totoo kasi niyan,” napatingin siya sa paligid saka siya nagpatuloy.
“Alam ko ang tungkol sa inyo,” aniya.
Halos hindi ako makatingin sa kanya. Hindi ko alam kung ano ang dapat kong sabihin sa kanya kaya naman nanatili na lamang
